Mijn map met screenshots is inmiddels aardig opgeruimd, dankzij het script dat ik eerder deze week maakte met behulp van Claude Opus. Het mooie is dat dit script vrijwel direct het werk deed, de AI me nog ideeën gaf voor opvolging en dat ik eenvoudig het script kan delen met jullie. Het nadeel van deze werkwijze is dat je al wel wat kennis moet hebben van scripts, programmeren, hoe je Python laat werken op je computer. Niet onoverkomelijk, zelfs dat kun je leren met AI, maar je moet er maar net zin in hebben.
Vibe coding. De term heeft sterke voor- en tegenstanders. Ik zit er wat gematigd in. Vibe coding is de manier waarop je via nieuwe webinterfaces je eigen applicaties, websites en ideeën tot leven kunt brengen. Er zijn genoeg spelers op de markt, ik ga ze hier niet allemaal noemen. Vriend Erwin Blom is hier véél meer de expert in en kan je prima op weg helpen. Door hem kwam ik op het pad van Base44.
De gedachte is redelijk eenvoudig, typ of spreek in wat je wilt hebben en de app gaat voor je aan de slag. Ik gaf de eenvoudige prompt “I need a planningstracker for a new book I’m working on. the research, interviews, writing, collection, transcribing, marketing, pitches to publishers.”
Voor CreativeNotes kom ik nu op het punt dat de eerste interviews gaan plaatsvinden, ik lees veel, verzamel allerlei ideeën en heb zowaar een tijdsplanning geschetst! Ik ben benieuwd waar Base44 mee zou komen, op basis van deze eenvoudige wens, die stiekem best wat complexiteit in zich heeft.
Ik was even stil van het eerste resultaat.
Ik had niet verwacht dat het zó compleet zou zijn. Details zoals de Quickstats, het aantal woorden dat je per boek kunt geven, maar ook de manier waarop alles verbonden is tot een overzichtelijk geheel. Het is allemaal nog niet af, de individuele onderdelen moet ik nog laten vibecoden, maar ook dat is een kwestie van de prompt geven en wachten.
Base44 bouwt mijn werkplek
Wat Base44 precies voor me bouwde, voelt als een klein bureau op mijn scherm: een Project Dashboard dat me een helder overzicht geeft van de voortgang van mijn boek, van het prille begin tot aan de publicatie. Er is Research Management waarin ik al mijn bronnen, notities en onderzoeksopdrachten kan bijhouden. Heel fijn, want zo raak ik niet meer verdwaald in mijn ideeën en aantekeningen. Aan de andere kant, met Sublime en Obsidian heb ik al behoorlijk wat overzicht, ik moet nog nadenken of ik dit écht nodig ga hebben.
Aan de interviews is gedacht; de app verzorgt een Interview Tracker om afspraken te plannen, gesprekken te doen en opvolging te regelen. Perfect voor deze fase van CreativeNotes waar ik flink wat gesprekken op de planning heb staan.
Dan heb je de Writing Progress: hiermee kan ik mijn schrijfdoelen per hoofdstuk bijhouden. In het screenshot is het allemaal nog demo en test, maar ik zie me dit wel gebruiken om mezelf gemotiveerd te houden. En de Materials module helpt me bij het beheren van audiofragmenten en transcripties, want dat soort materiaal hoop je niet met losse bestanden op te slaan.
Base44 heeft ook een Marketing Planning met campagne-ideeën en sociale media activiteiten, plus een Publisher Outreach tracker om mijn pitches netjes te organiseren.
Qua design zit het netjes in elkaar. De interface is eenvoudig en uitnodigend. Typografie en ruimtelijkheid zijn zo gekozen dat het me niet teveel af leidt. Het is functioneel. Schakelen tussen fases gaat makkelijk via een sidebar.
Met de prompt “Create a workflow to edit the book projects” had ik binnen een paar minuten een workflow in 4 stappen om boekprojecten te maken. De basics, een hoofdstukindeling incl een streefgetal voor aantal woorden, een tijdlijn inclusief voortgang per hoofdstuk. Wederom meer dan ik zelf had kunnen (laten) maken. Natuurlijk kun je dit allemaal in Obsidian in elkaar zetten, met behulp van plugins. Maar met deze werkwijze kan ik de complete app in mijn eigen stijl en op mijn manier laten werken.
Ik heb nu nog geen idee hoe de gegevens worden opgeslagen. Ik denk in een database of een configuratiebestand. Voor publicatie en meer uitgebreide mogelijkheden heb ik een betaald abonnement nodig op Base44. Het startplan is 20 dollar per maand, maar voor serieus werk zit je al snel op 50 dollar per maand. Is het dat waard? Als je veel eigen apps maakt of je werkt veel met klanten en bureaus die proof of concepts of prototypes nodig hebben, of een concreet idee tastbaar wilt maken, dan denk ik dat het meer dan zijn geld waard is. Met het Builder plan van 50 dollar heb je ook een Github integratie, waardoor je de code altijd kunt meenemen als je besluit te stoppen met je abonnement. Zo zit je niet vast aan Base44 zelf, en hou je je opties open.
Vibecoding heeft allerlei fijne voordelen, maar ook aandachtspunten waar je rekening mee moet houden. Het grote pluspunt is snelheid en gemak. Je kunt in korte tijd iets werkends neerzetten zonder alles helemaal tot in de puntjes te moeten uitwerken of perfect schaalbaar te maken. Zoals mijn principe “Werken met de garagedeur open”, voelt vibecoding soms alsof je een kleine werkplaats tot je beschikking hebt, een soort schuur of garage vol met gereedschap dat je precies pakt als je het nodig hebt. Het gaat niet om een grote, gelikte fabriek met eindeloos veel medewerkers, maar om de persoonlijke ruimte waar je zelf de touwtjes in handen hebt en snel dingen maakt die voor jou werken.
Een belangrijk nadeel van vibe coding is dat ik beperkt word door de randvoorwaarden van de tool of het platform. Ik weet ook niet exact wat er achter de schermen gebeurt. De garagedeur blijft eigenlijk dicht. Ik moet wennen aan de manier waarop het werkt en soms lukt het niet om precies dát te maken wat ik in mijn hoofd heb. Aan de andere kant, de output van deze app was meer dan ik zelf in eerste instantie had bedacht en het bracht me weer op nieuwe paden. De schaalbaarheid zoals bij klassieke softwareontwikkeling is voor mij niet per se een doel. Kleine, tijdelijke apps die persoonlijk en doelgericht zijn kunnen precies genoeg zijn. Het hoeft niet perfect, als het maar doet wat het moet doen.
Vibe coding voelt voor mij als een balans tussen snelheid, flexibiliteit en creativiteit. Het geeft mij de mogelijkheden om ideeën snel tastbaar te maken, zonder meteen in de valkuil te stappen van eindeloos perfectioneren of omgaan met complexe softwareontwikkeling. En zolang je je bewust bent van de beperkingen en keuzes die je maakt, kan het een waardevolle aanvulling zijn in je digitale gereedschapskist.
Oh, is that not independently convincing to you? Okay, well, what about the Sims:
No? Well, you’re here, so…
Everyone prefers the web they rеmember (of course)
It was hеre before me and it’ll be here after
The book of eternal September (wow)
I’m just glad that I have a chapter
Planned obsolescence, enshittification (eek!)
Sounds like a hostage situation (ha, o-o-o)
[…]
I grew up on family computers
And online arcade SWFs
I am admittedly weak for little audio details you can hear in giant noise-canceling headphones. I am also always in search of music to propel me further through the day, always energetic, never contemplative. It delivers!
It’s the 2nd of July and this post is going to be about many random things. Over the weekend I was doing some work on this blog—a slightly updated version will go live at some point—and thinking where to put all the various bit of information about the different things I have going and then I realized that the best way was to just write a blog post on the subject. And so here we are, me writing that post, you reading it.
The blogroll
Blogroll.org is slowly but steadily growing, currently sitting at 820 websites listed and it will likely hit 1000 by the end of the year. I pushed an update to the site a few weeks ago, tweaked a few colours here and there, added a number of new pages, and removed a few modals. Nothing massive but it’s fun work and I enjoy doing it. I also implemented a “Recently Added” category to make it easier for recurring visitors to get the new content. If you have a blog don’t be shy, submit it to the blogroll!
Newsletters
You might be surprised to know I have three newsletters. One is technically not really a newsletter but rather my blog delivered to you via email. I know some people love to consume content that way which is why I started this one years ago. Be warned though: right now it is done manually and I sometimes forget to send posts via mail. I do plan to automate it though, so things should be improving on that front at some point.
The second newsletter is From the Summit. This is something I started back in 2019 and so far I have sent 17 missives, the most recent one in November 2023. It’s a very random newsletter and I only send one if I find myself on top of a mountain. I type it on my phone, the subject is thought about during the ascent and I try to also send it from the top of the mountain—sometimes there’s no phone signal though.
The final one is People and Blogs which was technically conceived as a newsletter but is now a series delivered via mail, web, and RSS. And speaking of P&B…
People and Blogs
This is the other side project I have going, currently sailing towards the 100th edition—on July 25th—and the end of year 2—on August 29th. Back when I announced the series I wrote
The goal for this project is to keep up the pace for at least a year. 52 weeks, 52 people, 52 blogs. Should be doable but only time will tell.
I say we stick to the theme of keeping expectations low and I’ll commit to at least one more year. And that is not because I don’t enjoy doing this, I still love reading the interviews, but because doing something week after week, year after year, can be mentally tiring at times. So who knows, maybe after year three I’ll take a break.
FormFeelingFunction
FFF is a quirky experimental lab that Carl and I run. It’s something we turned our attention to after we archived Minimalissimo and the most recent random thing we released is an audio guestbook.
You’ll find it right there on the homepage and it works like this: you click the button, you record a short audio message, Carl and I get to listen to it. That’s it. Very complicated, I know. Why an audio guestbook? Because why the heck not?
Books
I’m quite pleased with the fact that I managed to read 14 books so far this year. I think 20 to 30 books a year is my sweet spot but if you’re someone like Tracy you might be smiling since that’s probably what you read in a month.
I have a Literal profile I try to keep up to date but if you want to know what I read so far in 2025 here’s the complete list:
Carrying the Fire by Michael Collins
Become what You are by Alan Watts
Il Dono del Silenzio by Thich Nhat Hanh
The Way of Zen by Alan Watts
Days at the Morisaki Bookshop by Satoshi Yagisawa
La saggezza dei lupi by Elli H. Radinger
Il cosmo in brevi lezioni by Amedeo Balbi
Cronache di un gatto viaggiatore by Hiro Arikawa
Un'estate con la strega dell'Ovest by Kaho Nashiki
The Burnout Society by Byung-Chul Han
Welcome to the Hyunam-dong Bookshop by Hwang Bo-reum
La cura by Hermann Hesse
Before the Coffee Gets Cold by Toshikazu Kawaguchi
Tales from the cafe by Toshikazu Kawaguchi
Some I read in Italian, others in English. The rule for what gets read in which language is fairly simple: if something was originally written in either English or Italian, I read the original version. If it was originally written in something other than English or Italian, if an Italian translation is available I read it in Italian, if not I get the English version. That’s usually how it goes. There are books I read in both languages for some odd reason. Don’t ask me why.
The July experiment
In June I experimented a bit with my life and as I wrote before, the goal for July is to break the muscle memory attached to phone usage. What that means is that my phone will stay in my bedroom, on the floor, most of the time. I don’t want it with me, I don’t want it near me. I do plan to completely obliterate that stupid automatic behaviour of picking up the phone for no reason other than boredom. I’m also going to reduce phone screen time to fewer than 60 minutes a day. I do plan to write regular updates about this experiment, it's gonna be fun.
A new portfolio
I have a new portfolio. The other night I had this random idea of coding myself a portfolio and so I did it. I had the .dev domain name sitting there doing nothing and so I thought it was a good idea to create something for the professional side of my life. After all, I am technically a full-time freelancer and so I should have a portfolio, right?
And this should be pretty much it I think. I hope you’re having a great summer. I also hope you’re having a great winter if you’re on the other side of the globe. As always if there’s anything you want to share with me you can get in touch via email and you can also use that same email address to ping me on Apple Messages if you prefer. And if you enjoy what I’m doing here on the blog and the various side projects you can join the other supporters and become part of the 1/mo club.
as we get older we tend to be more conservative in terms of the things we would attempt to do, so our world gradually shrinks because we tend to stay in our safe and comfortable zone, experiencing less and less as we prefer the sameness of our routines. but for this trip i deliberately wanted to break out: haven’t drove in a foreign country since 2019 but we wanted to experience something different. am glad we did so, and i love that she supports my weird endeavours even though she tends to be skeptical. what a wonderful place to spend our 110 months together, how lucky i am to be able to build memories with her, that i can still delight her by bringing her to experience a new place, that we can still attempt to find some joy and brightness in chaotic times. we both don’t take peace and health for granted so we try to cherish the present and do everything we want to do while we can. after living for more than 4 decades of life i realised how difficult it is to find someone who is not only on the same page when we met but also still moving in a similar direction after nine-ish years together. it is so precious to grow together, to have someone to share and endure the messiness, heartbreaks and surprises of living. happy 110 months: i just like being with you so much i want to go everywhere and spend everytime with you.
Software internally is mostly pipes connected to other pipes, each adding a specific quality to whatever passes through it. If you have nice standards for what you send through the pipes, you can do more of what you imagine. This is called orthogonality. Factoring is when you notice a repeating pattern, give it a name, and a set of things you can do to it, those would be names of pipes. I have to ask ChatGPT what it thinks about this, but I am also asking my human friends. BTW I expect this seems so natural because our minds probably work that way too, internally, below our conscious awareness. #
I haven’t been blogging much lately. I want to post more often.
More reading blogs and responding. Maybe responding with my own post, maybe sending an email. More interaction via blogging.
Finish (or attempt to finish) a few small web projects. I like the “replace scrolling with building” idea so I’m going to copy that. Less time on my phone, less scrolling or aimless clicking, more building.
Stay on track with my physical goals. I’m trying to (re-)establish a few habits after dealing with health issues that left me fatigued through the first few months of the year. I’ve done well over the last 8 weeks with daily walking + lifting weights 2-3x/week. I want to keep it going and bump it up a bit. (But not too much! Baby steps.)
Accountability is helpful and fun.
If I post more (or don’t), that will be obvious from my blog.
Maybe I’ll do week notes for July to share how I did on blog reading/responding, little projects, and exercise.
Software internally is mostly pipes connected to other pipes, each adding a specific quality to whatever passes through it. If you have nice standards for what you send through the pipes, you can do more of what you imagine. This is called orthogonality. Factoring is when you notice a repeating pattern, give it a name, and a set of things you can do to it, those would be names of pipes. I have to ask ChatGPT what it thinks about this, but I am also asking my human friends. BTW I expect this seems so natural because our minds probably work that way too, internally, below our conscious awareness. #