/reader

Binnen een paar minuten kreeg ik deze mail terug

Hartelijk dank voor uw e-mail. Ik waardeer de informatie die u mij geeft enorm en ik zal uw advies zeker gebruiken! Als beginnend ondernemer maak ik ook fouten, maar ik neem ze zeer serieus en doe er alles aan om ervan te leren. Ik kan u verzekeren dat ik deze fout met goede bedoelingen heb gemaakt en dat ik er ongetwijfeld van zal leren. Wij zijn altijd blij u te zien en verlenen u en de best mogelijke service. Nogmaals bedankt voor de geweldige informatie die u met mij deelde.

Ik ga er dit weekend eens langs om kennis te maken. Maar ik ben blij dat deze mailwisseling in elk geval iets in gang heeft gezet.

Ik krijg vandaag de eerste nieuwsbrief en wat me direct opvalt, alle leden van de nieuwsbrief staan met naam en mailadres in het “Aan:"-veld van de mail.

Alarmbel. Dat is niet goed.

Het is een datalek volgens de AVG, omdat persoonsgegevens (namen en mailadressen) onrechtmatig zijn gedeeld. Hier kan een boete op staan van de Autoriteit Persoonsgegevens.

Ik mail de winkel terug:

Hi Dank voor je mail, maar wat jullie nu hebben gedaan is een datalek volgens de AVG. De mailadressen van alle ontvangers zijn zichtbaar in het aan-veld, inclusief mijn mailadres. Dit is het onrechtmatig delen van mailadressen en wordt gezien als een zwaar datalek volgens de Autoriteit Persoonsgegevens. In theorie zijn jullie in overtreding nu. Ik kan je adviseren contact op te nemen met de Autoriteit Persoonsgegevens of een eigen jurist, hoe hier mee om te gaan.

Dit is toch een nette mail lijkt me. Ik leg uit waar het probleem zit, waarom het een probleem is en wat ze kunnen doen. Ik krijg binnen een paar minuten het volgende antwoord

Hi! Bedankt voor uw snelle reactie, wij hebben de bcc wel aangezet. Jammer genoeg is er dan iets fout gegaan. Onze excuses daarvoor en volgende keer zullen we ons uiterste best doen dat dit niet meer gebeurt. Om verdere ongemakken te voorkomen, zullen wij u bovendien van onze mailinglijst verwijderen. Prettige dag.

Euh… huh?
OK, excuses dat het is misgegaan. Prima. Dat is het minste dat je kunt doen. Maar uit de rest van het antwoord lijkt niet dat ze helemaal snappen wat er is gebeurd. Ze hebben BCC aangezet, dat kan. Maar dan moet je daar wel de mailadressen in zetten. Aan hun eigen mailadres is te zien dat ze GMail gebruiken in plaats van mail op eigen domein. In GMail is toch wel duidelijk te zien waar het Aan-veld staat en waar de BCC. Ze doen hun uiterste best om het de volgende keer te voorkomen. Maar het kwaad is al geschied. De mailadressen zijn al gelekt. Dat is niet meer terug te draaien door ze vanaf nu niet meer open en bloot te delen. En dan de klap op de vuurpijl, ik ben van de mailinglist verwijderd. Daar vroeg ik helemaal niet om. En wiens ongemakken willen ze voorkomen in de toekomst? Die van mij, dat mijn mailadres niet onrechtmatig wordt gedeeld (is al gebeurd) of hun eigen ongemak dat ze niet op een strafbaar feit worden gewezen?

Wat nu te doen? Het is een kleine winkel van een zelfstandige ondernemer. Het gaat om plm 180 mailadressen dus best een flink aantal. Als ik het stappenplan bekijk bij Autoriteit Persoonsgegevens, zou het wel kunnen, maar ja, wat heeft dat voor gevolgen voor die winkelier? Ik wil niet op mijn geweten hebben dat die winkelier een forse boete krijgt, 3 maanden na opening van de winkel. Ik ben juist blij met meer lokale en onafhankelijke winkeliers. Misschien nog eens een mail er achteraan sturen ter verduidelijking? Met een link naar het stappenplan en een tip wat te doen, zoals in elk geval iedereen een bericht sturen dat er een fout is gemaakt. En dat ik graag wel op de mailinglijst blijf. Wat vinden jullie?

Daarom breng ik de linklijst weer hier terug. De naam van de wekelijkse serie is nog in zelf-overleg. Evenals de belofte dat het wekelijks is. Ik vind Wild Web Wanderings een beetje erg 1996 klinken. Al had ik in die tijd een nieuwsbrief voor nieuwe leden van de internetprovider waar ik werkte. Daar had ik de briljante ingeving om het “Leuke Links (en Rechts)” te noemen. Maar ik heb nog geen alternatief. Misschien moet ik er eens een stochastische robot-papegaai wat over laten redeneren.
Op mijn oude blog noemde ik het de Leesmap. In mijn Obsidian heb ik eveneens de tag Leesmap. Dus voel ik er wel wat voor om die naam weer te gaan gebruiken. Desalniettemin, Let’s go!

Natuurlijk gaat de Web Wandering/Leesmap (doorhalen wat niet blijft plakken) over bloggen op het indieweb en over het plezier van een eigen site. Stel dat het hele internet een winkelcentrum zou zijn. Dat is denk ik niet zo heel moeilijk meer om voor te stellen… dan is het indieweb dat kleine straatje net naast het overvolle en schreeuwerige winkelcentrum. Een plek met een kattencafé, een kleine gamewinkel, een cafeetje met filterkoffie, een independent LHBTQ+ boekenwinkel, een buurthuis en een coöperatief theater. Een sociale plek. En daar kun je zelf deel van uitmaken.

Bij een eigen site denk je al snel aan een blog, want nou ja, kijk hier maar rond. Maar dat hoeft natuurlijk niet. Je kunt er doen wat je wilt. Mike Sass heeft wat ideeen op een rij gezet.

Make the site yours, the web is ours.

Een mooie bijzaak, of misschien wel de hoofdzaak, van een eigen plek op het internet om te schrijven, is dat het je dieper onderwerpen brengt die er voor je toe doen. Wouter Groeneveld beschrijft dat gevoel mooi in zijn blogpost “Writing is redirecting attention”

In a world where everything seems to spiral towards negativity, writing becomes more and more important. Writing yourself, mind you: writing that helps to better form and steer thoughts in your mind, cluster them, extract ideas, and persist pleasant personal experiences. Writing as a cure for negativity. Writing as a way to rescue your attention from increasingly dangerous capitalistic endeavours (screaming press, aggressive ads, toxic social media, …) and deliberately focus it on topics that genuinely interest you.

Natural Born Blogger en vriendin-van-de-show Elja Daae is weer druk met schrijven. Soms heel persoonlijk, soms wat zoekend. En altijd de moeite waard. Zoals haar worsteling met wel of geen gebruik van AI op haar blog.

bloggen [is] ook nog een ‘act of defiance’! Het wordt steeds leuker.

Bloggen staat (stond) de laatste jaren gelijk aan monetizen, snel geld verdienen, content pompen. Inmiddels zijn de tijden wel veranderd (gelukkig) maar nog altijd is er het idee dat bloggen vooral zakelijk moet zijn. Terwijl het mooie van dit internet is dat je er kunt doen wat je wilt. Check de links hierboven van Wouter en Mike. Het web is een creatieve vrijplaats. Je kunt hier prima iets bouwen en er van genieten. Waar de waarde ligt in het maken en de zelf-expressie.

Don’t sacrifice your creativity and uniqueness for the views

Je kunt schrijven in WordPress, je kunt direct in je eigen blogsoftware schrijven, maar er zijn allerlei manieren om je zieleroerselen aan het web toe te vertrouwen. Zo schrijf ik deze blog in Emacs, omdat waarom niet. Maar ik kan net zo makkelijk via Obsidian of andere tools publiceren. Het is maar net hoe mijn pet staat.

If you’re looking for a lightweight, sustainable way to blog, this might be worth trying

Is het nodig om moeilijk te doen met servers en internetdingen als je een blog wilt hosten? Valt mee. Je kunt je blog zelfs op een oude Nintendo Wii publiceren zoals Alex Haydock laat zien.

Okay, Nintendo lawyers avert your eyes.

Tot zover deze eerste Wild Web Wanderings/Leesmap sinds lange tijd. Blij mee? Meer van dit? Andere onderwerpen? Een idee voor de titel van deze serie? Roep het in de comments of ergens in de fediverse!

Vandaag staat zijn muziek op. Van de stevige Soundgarden tracks zoals Jesus Christ Pose en Blow up the Outside World tot zijn solowerk zoals het vuurwerk van Stay with me Baby uit de serie Vinyl of onderstaande intieme Seasons uit de film Singles.

Ik was vandaag in Lit, die hun één-maands-verjaardag vierden in de binnenstad van Utrecht. Een echte aanrader voor boekenliefhebbers. Helaas hebben ze (nog?) geen eigen website, alleen een paar social silo-accounts. Tegelijk vind ik dat ze niet direct een website nodig hebben, het is een winkel waar je gewoon in wilt ronddwalen. In random boeken bladeren, even rustig zitten en rondkijken. Of op blind date met een boek.

Alle boeken in de kast zijn ingepakt en hebben alleen een label met trefwoorden voor het boek. Inderdaad, don’t judge a book by it’s cover.

Het kaartenrek is niet groot, maar wel de moeite waard. Hilarische uitspraken naast fraaie kunstkaarten.

Ik liep naar buiten met 50 AI Ideas You Need to Know van Keith Mansfield, waarin hij de AI ontwikkelingen in een historisch perspectief plaatst.

Kortom: Lit. English Bookstore aan de Oudegracht in Utrecht, een aanrader als je in de buurt bent en je anti-library wel wat liefde nodig heeft!